Moved Permanently

“GARA” HABER

Kanıksamıştınız, kanıksamıştım, hep birlikte kanıksamıştık; aslında birer ikişer şehit düşüyorlardı.

Ama erken seçim olacak mı, olmayacak mı; hangi lider ne dedi, derken arada bir şehit haberi geçiyordu.

Anayasa değişikliği olsun mu, olmasın mı, derken bir başka vatan evlâdının acı haberi geliyordu.

2023 yılında Ay’a çıkıp, bayrağımızı dalgalandıracağız, derken bir ana kuzusunu daha toprağa veriyorduk.

Yüksek faiz enflasyona sebep olurken, çarşı Pazar pahalılıktan yanarken bir anne babanın daha bağrı yanıyordu.

Çin aşısı mı Rus aşısı mı, Amerikan mı olsun, Alman mı olsun derken bir şehit haberi arada kaynıyordu.

Aşı yaptırırım, yaptırmam; Çinliler çip takıp bizi takip edecekler derken, bir Mehmetçik şehadet   aşısı oluyordu.

İktidara göre pandemi döneminde işyerleri kapanmamış, açılan işyerlerinin sayısı artmışken; muhalefete göre kapanan işyerleri sebebiyle bir sürü insan işsiz kalmışken de bir başka aslan parçasını toprağın kara bağrına veriyorduk.

Ancak kayıp sayısının az olması, evlâtlarımızın tek tek toprağa düşmesi, artık nasırlaşmış kalplerimizi etkilemiyor, kabuk bağlamış duygularımızda bir incinme oluşturmuyordu.

Ateş düştüğü yeri yakıyordu.

Ne zaman ki Gara’dan  on üç şehit haberi geldi, bir anda kendimize geldik, sarsıldık, üzüldük, infial gösterdik.

Türk Silâhlı Kuvvetleri’nin Pençe Kartal-2 Harekâtı gerçekleştirdiği Gara’da on üç vatandaşımızın şehit olduğu haberini aldık. İlk anda kaybettiğimiz vatandaşlarımızın bir şekilde orada bulunanlar olduğunu sanıyorduk.

Biz, bizler aynı tek tek kaybettiklerimize yanma duygusunu kaybettiğimiz gibi bu kayıpların da aslında çoktaaan kayıp olduklarını unutmuştuk.

Onların kimi 2015, kimi 2016, kimi 2017 yılından beri bölücü eşkıyanın elinde esirdiler. Kimi polis, kimi astsubay, kimi er, kimi MİT görevlisiydi. Kimisini imtihana giderken yoldan almışlar, kimini hanımının, çocuğunun yanından kaçırmışlardı. Anaları babaları, yavukluları, eşleri, çocukları, ne zaman gelecekler, diye yollarını gözlüyorlar, mutlu bir haber bekliyorlardı. Eşkiyalar, propagandalarına alet etmek için aslan parçalarının televizyonda görüntülerini yayınlıyor, yakınları da sağ salim olmalarıyla teselli buluyorlardı.

Kimi analar, bölücü örgütün siyasî uzantısı partisinin kapısının önünde evlâtlarının iadesi için, kar kış, soğuk sıcak, yağmur çamur, demeden nöbet tutuyordu.

Bölücülerin elinde esir vatan evlâtları için bir şey yapıyor muyduk, bilmiyorum. Ama artık onlar vatanın kara bağrındalar.

 Şair;

  “Neler yapmadık şu vatan için!

   Kimimiz öldük;

   Kimimiz nutuk söyledik. “ diyor.

   Bizler, nutuk atanlardanız.

   Şühedanın ruhu şad olsun. Milletimizin başı sağ olsun.